Boża Cząstka
falą Miłości
w Człowieka ciało
cząstkę Światłości
Stwórco przelałeś!
by dusza z materią
Boski Twój Obraz
- jedność w istocie
wieczną tworzyła
...ale historia
całkiem kosmiczna
losu zrządzeniem
tu się zdarzyła...
iście dualna,
taka falowo-
-korpuskularna,
co czasu życia
bieg odwróciła:
grzechu zła siła
- ta krawędź zdradliwa
Twego Oblicza Blask
tak rozszczepiła
że tęczą kolorów
Ikonę Złotą
w lustra mozaikę
drobną zmieniła
a w mroku cienia
Jasność Twą Panie
ego ciemnością
wnet rozproszyła
choć Ty prawdę znasz
- schowaną Jej twarz
wszystko co wnętrze
głęboko kryje
zdarzeń horyzont
tę dziurę czarną
co raz pochłonie
- to nie wypłynie
jak dużo Ciebie
w Jej sercu było,
że się tak szybko
Światło skończyło..?