Mamie
Dałaś mi życie
w bólu
a potem
godzinami nosiłaś na rękach
płaczącego po nocach niemowlaka.
Czasami myślisz
Nie warto
- przepraszam
i proszę
pozwól mi być sobą
tak różną od Ciebie,
i jeszcze kochaj,
nie odchodź
bo mała dziewczynka
we mnie
wciąż nie może zasnąć,
gdy nie słyszy
za ścianą
Twych kroków.
(SJK, 2001)
>>>
ecce monstrum biforme vorat omnes quos labirinthus implicat: infernum hic notat
